​06 grudnia nierozłącznie kojarzy się ze świętym Mikołajem. Tak przynajmniej mi kojarzy się do dziecka. Jako maluch panicznie się go bałem, chociaż wiedziałem, że tak naprawdę mieszka na ulicy Stromej, wiedziałem też jak się nazywa. W ciągu całego roku był sympatycznym panem, ale kiedy w szatach biskupich w towarzystwie aniołów i jednego diabła zjawiał się w kamiliańskiej salce parafialnej, miałem pełno… nie w spodniach, ale pełno łez w oczach.

Teraz święty Mikołaj kojarzy mi się (nie tylko mi zresztą, ale całej rodzinie) z Martą. Nasza najstarsza wnuczka kończy dzisiaj 7 lat i jest już wesołą pannicą. Można sądzić, że z powodu nałożenia się okazji jest nieco poszkodowana. Nic z tego, nawet podejrzewam, że na tym wygrała.

Nigdy święty Mikołaj nie będzie mi się kojarzył z dużym krasnalem. Nie jestem wrogiem takich wyobrażeń, ale staram się być konsekwentny w sprawach tradycji. Nawet takich z przymrużeniem oka jak dzisiejsza.