Trafiły do Tarnowskich Gór wiosną 1963 roku z ogrodu zoologicznego. Kto je jeszcze pamięta?

Starsze pokolenie tarnogórzan może jeszcze pamiętać dwa niedźwiadki brunatne, które mieszkały w klatce na placu zabaw przy zbiegu ulic Sienkiewicza i Sobieskiego. Trafiły tutaj wiosną 1963 roku z ogrodu zoologicznego. W połowie kwietnia 1963 roku "Gwarek" donosił, że przewodniczący prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Tarnowskich Górach Stanisław Kiermaszek odebrał przed kilkoma dniami "miły podarunek".

Augustyn Musialik podczas zabawy z jednym z niedźwiadków. Fot. Archiwum Redakcji

Niedźwiadki miały 10 tygodni, jeszcze nie potrafiły samodzielnie jeść. Jak informowała nasza gazeta, "Karmi je mlekiem i miodem z butelki ze smoczkiem, pracownik PRN — August Musialik". Zapowiadano wybudowanie dla nich, najdalej do 1 maja, ozdobnej i wygodnej klatki, miały być "jedną z atrakcji ogrodu dziecięcego TPD w Tarnowskich Górach, mieszczącego się w sąsiedztwie Prezydium Powiatowej Rady Narodowej".

W następnym numerze "Gwarka" ogłoszono konkurs na imiona dla niedźwiadków, "męskie dla groźnie mruczącego misia, a żeńskie dla jego sympatycznej siostrzyczki". Liczba nadesłanych listów mile zaskoczyła redakcję, swoje propozycje imion zgłosiło prawie 900 dzieci. Proponowano: Tarno — od Tarnowskich Gór i Warka — od Gwarka, Tarzan i Bytina, Tarno i Góra, itd. W ostatnim majowym numerze "Gwarka" z 1963 roku podano imiona, na które oddano najwięcej głosów. Zwyciężył Kubuś i Małgosia.

[ZT]27049[/ZT]

W 2009 roku, po przypomnieniu czytelnikom "Gwarka" historii z niedźwiadkami, z redakcją skontaktował się wspomniany w artykule z 1963 roku Augustyn Musialik. Był wtedy kierowcą, mieszkał na zapleczu ówczesnego starostwa, obecnie urzędu miejskiego. — Zapytano nas, czy nie zajęlibyśmy się niedźwiadkami i zgodziliśmy się. Były jak szczeniaki, łagodne, jeżeli nawet w zabawie delikatnie złapały za rękę, to po chwili puszczały. Przez kilka tygodni spały w kuchni pod stołem na przygotowanym legowisku, potem, jak podrosły — kilka dni w szopie, skąd szybko trafiły do klatki — wspominał Augustyn Musialik. Później zajmował się nimi pan Niewolik z Lasowic. Ale w Tarnowskich Górach przebywały nie dłużej niż 2 lata. Ostatecznie zwierzęta trafiły z powrotem do zoo.