Dyskusja z czatbotem i komedia omyłek

Zakup zajął mi kilka minut, jeszcze mniej zapłacenie i po chwili otrzymałem maila, że moje zamówienie zostanie dostarczone w sobotę pomiędzy godz. 10 a 11, czyli za niecałe półtorej doby. Super. Dwa razy daje, kto szybko daje – jak mawiał Publiliusz Syrus. Czar prysł, gdy w sobotę rano aplikacja "Śledź swoje zamówienie" informowała, że paczka jest już... spakowana. Mijały godziny, a zamówienie wciąż było gotowe, by wyruszyć do Tarnowskich Gór. Wreszcie w poniedziałek dostałem maila zatytułowanego "Już czekam!".

– Mamy dla Ciebie dobrą wiadomość. Twoje zamówienie numer ‌.... jest gotowe do odbioru. Do zobaczenia wkrótce!" – informowała IKEA.

W poniedziałek nie mogłem pojechać, we wtorek wsiadłem w auto, nie mając pewności, czy uda się odebrać zamówienie, bo w mailu była informacja, że te "nieodebrane w terminie są anulowane".

Adres: Zagórska 187. Przyjeżdżam, patrzę, Kaufland. W pasażu ani śladu IKEI. Pytam w punkcie informacyjnym.

– Przesyłki z IKEI? Nie mamy. Mamy z DHL – odpowiada pani z obsługi.

– Może być z DHL, byle to była moja szafka z IKEI.

– Szafka? Nie ma.

Czy jest jakiś inny budynek przy Zagórskiej pod numerem 187? Nie ma.

Ruszam w kierunku stojących na zewnątrz paczkomatów, choć to bez sensu. No nie do końca, bo gdzieś na końcu parkingu udaje mi się dostrzec furgonetkę z napisem IKEA. Panowie z szoferki uprzejmie witają się, pada "już wydajemy", wysiadają i... 

- Jak nazwisko?

Przedstawiłem się

- Nie ma na liście. SMS ode mnie pan dostał?

- Nie, ale dostałem maila.

- A tam maila... Tutaj dzisiaj przyjechały cztery osoby, które dostały maila, ale towaru dla nich nam nie wydali.

- Co mam zrobić, żeby dostać szafkę lustrzaną, która miała dotrzeć do Tarnowskich Gór trzy dni temu?

- Szafkę? Stoi spakowana na magazynie, widzieliśmy ją wczoraj czy przedwczoraj. Chcieliśmy ją zabrać, ale nam powiedzieli, że jest po terminie odbioru i ma zostać.

Mam zadzwonić na infolinię. Problem w tym, że na połączenie z konsultantami czeka kilka osób. Decyduję się na czat.

- Cześć! Jestem gadatliwym czatbotem IKEA.

Kłopot w tym, że żaden ze standardowych tematów nie dotyczy mojego problemu. Ja o wozie, czatbot o kozie. Zaniemówiłem i... wyskakuje komunikat: "Od dłuższej chwili nic nie piszesz, więc nie jestem ci już potrzebny i się rozłączam".

 Drugie podejście i, jak to pisano w gazetach w czasach PRL-u, sukces połowiczny. Okazuje się, że jak odpowiednio podejść czatbota, to w końcu przełączy na czat z człowiekiem.

– Mam tu informację, że zamówienie dotarło w sobotę – odpisuje Karol.

– Też ją mam oraz inną, że zamówienie w ogóle nie opuściło IKEI w Katowicach – odpisuję Karolowi.

Karol prosi o chwilę cierpliwości, zaczyna sprawdzać i...  pojawia się komunikat w stylu "Od dłuższej chwili nic nie piszesz, więc nie jestem ci już potrzebny i się rozłączam".

Trzecie podejście, nie mam siły kolejny raz opisywać historii wyjaśniania losów zaginionej przesyłki.

– Gdzie jest moja szafka? – piszę zdesperowany.

– Nie zrozumiałem – odpisuje czatbot i zapewnia, że uwielbia rozmawiać i jest jeszcze tyle tematów, na które mógłby ze mną pogadać. Brzmi jak groźba.

– Nie chcę rozmawiać z robotem, ale z człowiekiem.

Skutkuje. Za chwilę po drugiej stronie jest Kamila. Dwoi się i troi, po około 40 minutach paczka dostaje drugą szansę na dotarcie do Tarnowskich Gór. Ma być w czwartek, w godz. 18-19. Wcześniej dostaję SMS. Przyjeżdżam, odbieram. Kilka osób też próbuje. Nie wszyscy mają tyle szczęścia co ja.

– Nie ma pani na liście. SMS ode mnie pani otrzymała? Nie? Tylko mail? Tak to nie działa.

[ZT]29536[/ZT]