Wiele osób boryka się z problemami utrzymania właściwego poziomu cukru we krwi, który jest podwyższony. To dolegliwość, która określona została jako cukrzyca. Wyodrębnić można także różne jej typy, a najnowszym rodzajem określonym w medycynie jest typ trzeci. Czym się objawia, jak wygląda diagnostyka, jak również gdzie upatruje się przyczyn występowania jednostki chorobowej? Przyjrzyjmy się zagadnieniu z bliska.
Cukrzyca jest chorobą, która wywoływana jest przez upośledzone wydzielanie insuliny. Często wiąże się także z niewłaściwym działaniem insuliny we krwi. Dwie przesłanki mogą wystąpić także równocześnie. Cukrzyca typu III często nazywana jest inaczej cukrzycą wtórną.
Cukrzyca typu III jest stosunkowo nową jednostką w świecie medycyny. Najczęściej występujący, znany od wielu długich lat, jest typ I oraz II. Tymczasem naukowcy wskazują, że cukrzyca typu III wywołana jest bezpośrednio jako konsekwencja schorzeń zewnątrzwydzielniczej części trzustki. W związku z tym, do najczęściej występujących przyczyn występowania cukrzycy typu III zalicza się:
Można więc zgeneralizować, że cukrzyca typu III wywołana jest przez inne choroby "przy okazji", jako jeden ze skutków ubocznych. Leki, które najczęściej wywołują cukrzycę to sterydy, zarówno te przyjmowane doustnie, jak również powierzchniowo, na skórę.
Podwyższony poziom insuliny we krwi jest niezwykle szkodliwy dla całego organizmu. Jeśli taki stan utrzymuje się przez długi czas, w jego konsekwencji mogą powstać poważne powikłania, jak również nawet nieodwracalne uszkodzenie narządów wewnętrznych. Nic więc dziwnego, że właściwa diagnostyka schorzenia jest sprawą wysoce priorytetową. Nie jest to sprawa prosta, ze względu na brak ogólnie akceptowanych kryteriów diagnostycznych wyznaczonych dla cukrzycy typu III. Rozpoznanie choroby polega przede wszystkim na eliminacji innych dolegliwości. W tym celu lekarz specjalista określa obecność zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki, brak nadmiernej insulinooporności, niskiego poziomy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach obecnych w surowicy krwi i wiele innych czynników. Cukrzycę typu III, podobnie jak inne typy znanej i powszechnie występującej choroby, rozpoznaje się przede wszystkim poprzez badanie glukozy we krwi. Poprawę w cukrzycy typu III przynosi większa ilość aktywności fizycznej, jak również zmiana nawyków żywieniowych- dieta o niskim indeksie glikemicznym. Bardzo często stosowana jest także insulinoterapia.
Bardzo często objawy cukrzycy typu III mogą minąć samoistnie po odstawieniu leków o działaniu diabetogennym, jak również po wyleczeniu choroby, która wywołała cukrzycę. Niestety często są to choroby przewlekłe i nieuleczalne.
Cukrzyca typu III to choroba, która wywołuje charakterystyczne objawy, podobne do typu I i II. Bardzo często cukrzyca typu III błędnie identyfikowana jest tako typ II. Co najważniejsze, jeśli pacjent, u którego wykryto podwyższony poziom insuliny we krwi, dodatkowo uskarża się na dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wówczas najczęściej będzie to cukrzyca typu III.
Objawy, które obserwować można przy każdym typie cukrzycy to:
Objawy, które występują typowo u cukrzyków typu III to:
Źródło:
