Biolodzy z Uniwersytetu Śląskiego ratują unikalne murawy galmanowe, występujące na hałdzie popłuczkowej w Tarnowskich Górach.

Hałda popłuczkowa w Tarnowskich Górach figuruje na liście dóbr wpisanych  na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Występują tutaj murawy galmanowe, jedne z niewielu w  Polsce.

Hałda popłuczkowa to duże usypisko skały płonnej, odpadu z płuczki rud ołowiu, srebra i cynku. Tworzona od lat 40. XIX wieku, związana jest z działająca w tym rejonie centralną płuczką Królewskiej Kopalni Fryderyk. Skruszona dolomitowa skała i domieszka drobin brunatnej rudy żelaza nadały jej pomarańczową, przechodzącą niekiedy w czerwień barwę. Teren jest skażony metalami ciężkimi i w takich warunkach radzi sobie niewiele roślin. Te, które potrafią rosnąć w tak toksycznym środowisku, tworzą unikatowe murawy galmanowe. Naukowcy potwierdzili występowanie na hałdzie popłuczkowej ponad 140 gatunków roślin kwiatowych oraz bytowanie około 170 gatunków owadów zapylających kwiaty, 6 gatunków mrówek, pająków.

– Około 16 gatunków zapylaczy jest "specjalnej troski" – rzadkich, chronionych, zagrożonych wyginięciem. Znaleziono gatunek uważany za wymarły w Polsce. Zadrzechnia fioletowa bytuje na terenie Segietu lub kamieniołomu Blachówka, ale swoją stołówkę ma na hałdzie popłuczkowej. Gdyby nie murawy galmanowe, nie byłoby warunków do życia dla tych owadów – powiedziała reporterowi Gwarka dr Monika Jędrzejczyk-Korycińska z Uniwersytetu Śląskiego.

Biolodzy z UŚ od 2018 r. prowadzą projekt, który ma ocalić unikalne rośliny i związane z nimi owady. Niezwykle cennym murawom galmanowym zagrażają bowiem motocrossowcy oraz skarłowaciałe sosny. Wiele z tych drzew usunięto w ubiegłym roku, by przywrócić roślinom muraw galmanowych sprzyjające warunki do życia.