Świadczenia pielęgnacyjne dla opiekunów osób niepełnosprawnych przyznaje się na czas nieokreślony. Nie ma znaczenia, kiedy i z jakiej przyczyny powstała niepełnosprawność, a ubiegać się o przyznanie zasiłku może między innymi rodzic, małżonek, dziecko czy rodzeństwo osoby wymagającej pomocy.
Z wnioskiem o wypłatę świadczenia należy wystąpić do MOPS-u lub GOPS-u. Ponieważ większość wniosków tego typu jest odrzucana, warto pamiętać, że od odmowy przyznania świadczenia przysługuje odwołanie do SKO w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego (tu pobierzesz gotowy do wypełnienia wzór odwołania).
Wnioskodawca ma 14 dni, aby odwołać się od decyzji MOPS-u lub GOPS-u, przy czym termin ten liczony jest od dnia otrzymania pisma. Jeśli więc w uzasadnionych przypadkach osoba zainteresowana nie odbierze dokumentów po ich wydaniu przez organ, nie będzie to równoznaczne z przedawnieniem odwołania.
Pierwsze odwołanie w sprawie przyznania świadczenia można złożyć do MOPS-u lub GOPS-u. Dopiero z kolejnym pismem należy wystąpić do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO), a jeśli to nie okaże się skuteczne to w dalszej kolejności do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA).
Pismo odwoławcze nie służy, co do zasady, korygowaniu błędów w pierwotnym wniosku, lecz przede wszystkim uzupełnianiu danych i dodawaniu kolejnych argumentów.
Wszelkie błędy, jakie pojawią się w dokumentach na samym początku mogą zaważyć na wyniku rozpatrywania wniosku przez organ, dlatego zarówno pierwszy wniosek, jak i każde odwołanie warto przygotowywać z zachowaniem szczególnej ostrożności. Jeśli pismo będzie kompletne i poprawnie sporządzone, SKO rozpatrzy je w ciągu maksymalnie 2 czy 3 miesięcy.
Odwołanie od decyzji w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego powinno przyjmować formę pisemną. Dokument należy sporządzić językiem formalnym i merytorycznym, określając wyraźnie, od jakiej decyzji odwołuje się skarżący oraz czy roszczenia dotyczą całej decyzji organu czy tylko jej części.
Ponieważ w tego typu pismach nie można być gołosłownym, stanowisko skarżącego powinno zostać odpowiednio uargumentowane.
Pismo odwoławcze do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO) powinno zawierać następujące informacje:
Sporządzając odwołanie od decyzji w sprawie zasiłku pielęgnacyjnego skarżący może domagać się:
Do niedawna świadczenie pielęgnacyjne przyznawano tylko wtedy, gdy (zgodnie z treścią artykułu 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych) niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Zgodnie z tym przepisem, opiekunowie osób dorosłych nie mogli liczyć na otrzymanie świadczenia pielęgnacyjnego, a jedynie na pomoc w postaci zasiłku opiekuńczego. Zmienił to jednak wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 roku, który uznał, że wspomniany wyżej przepis jest niekonstytucyjny.
Skutkiem tego orzeczenia nie było jednak uchylenie przepisu, a jedynie stworzenie prawa do żądania świadczenia dla opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, w przypadku których niepełnosprawność nie powstała w okresie dzieciństwa.
W praktyce, MOPS i GOPS nadal stosują się zatem do art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, uzasadniając to faktem, że przepis nadal obowiązuje, ponieważ nie wprowadzono żadnej zmiany w ustawie.