Prezent dla kolegów z wojska

Będą Tarnowskie Góry w metropolii. Będą i...? Sam miód, jeden bilet na pekaes, pekape i co tam jeszcze, kultura w każdej sieni, kontakty z sąsiadami, wspólne plany. Ble, ble, ble. Ileż to razy już słyszałem różne takie obietnice. Wstępowało miasto w różne związki, od działania których miało być pięknie, kolorowo i w ogóle och i ach. Buliło z budżetu składki (zawsze mówiono, że to niewielka opłata) i co? Jajco, jak się mówiło w czasach mego dzieciństwa. Kolorowo nie jest, przynajmniej bardziej kolorowo, weselej tudzież, że nie wspomnę o tym, by coś potaniało, zostało usprawnione. Po prostu wstąpiliśmy, zapłaciliśmy i fajrant.

Tak samo jak fajrant jest z niezliczoną ilością ekspertyz, strategii, koncepcji, studiów i innych przedziwnych dokumentów, wykonanych na rzecz lokalnych samorządów za grubą forsę, że wspomnę tylko studium dotyczące stref płatnego parkowania w Tegesach. Szumu ile było, ile mądrej gadki, napuszonych ekspertów (jeden mędrszy od drugiego), "fachowych" pytań radnych tak ważnych, jak same te dzieła. I co? Znowu jajco. Kasa wydana, projekt, koncepcja, studium zamknięte w archiwum w ratuszowej piwnicy i cześć. Dobrze, że przynajmniej ktoś się cieszy, bo tęgo na tym zarobił, nie wysilając się przy tym wcale. Pamiętam, jak przed laty mój kolega "zguglował" fragment bodaj miejskiej strategii tarnogórskiej i wyszło mu, że dokładnie taką samą strategię, różniącą się tylko nazwą miejscowości, ma bodaj podwarszawska Kobyłka. Napisały o tym gazety, a ja po dziś dzień nie rozumiem, dlaczego zamawiający nie poszedł do kryminału za szastanie nie swoją kasą.

Oczywiście z oceną metropolii trzeba się wstrzymać do czasu, aż ta powstanie i zacznie (?) działać. Ja jednak jestem pesymistą, by nie rzec realistą. Kasa ze składek płaconych przez gminy członkowskie metropolii wydana zostanie na urzędników, bo przecież armia zatrudniana przez miasta i gminy do obsługi metropolii nie wystarczy. Poza tym powstanie metropolii stanie się pretekstem do zatrudnienia na lukratywnych stanowiskach, za pensje dalekie od najniższej, a nawet średniej krajowej, całego batalionu partyjnych towarzyszy, kolegów z wojska i innych pociotków. I to będzie jedyny, namacalny i twardy sukces. Już dziś mogę się założyć.

Jacek Tarski

Lustracja metropolii

Człowiek czasem mało wie, a rozumie jeszcze mniej. Ja nie pojmuję, czemu generał i prezydent de Gaulle, w czasie II wojny przywódca Wolnych Francuzów i wróg francuskiego rządu kolaborującego z niemieckim okupantem, przyjechał w 1967 r. do Polski. Musiał wiedzieć, że na konferencjach w Teheranie i Jałcie została oddana innemu okupantowi. Dawną relację z pożegnania prezydenta na lotnisku w Pyrzowicach, przypomniał ostatnio Gwarek.

Pięćdziesiąt lat minęło jak jeden dzień, ale pamiętam, że kabriolet miał ładny. Czuł się chyba bezpiecznym, choć stojąc w nim, wyrastał ponad tłum, w którym mógł być ktoś pragnący zrobić ówczesnej dyktaturze niespodziankę.

Nikt taki się nie znalazł, więc zlustrowałem oficjalny życiorys generała. Był m.in. majorem polskiego wojska w kampanii 1920 r. Marksa nie czcił, ale tą wizytą zamącił w głowie Polakom, legitymizując PZPR, która rządziła w najweselszym baraku w KDL. Tak o Polsce mawiali kabareciarze, choć nie każdemu było w niej wesoło. Co innego teraz.

De Gaulle objechał miasta Górnego Śląska i niejako zakreślił granice metropolii, która powstaje. Może był wizjonerem, ale z tą legitymizacją i podawaniem ręki partyjnym notablom mocno przesadził. Gdyby dziś ktoś chciał go to zahaczyć, nie byłoby mu do śmiechu.

Generał nie żyje i od 1967 r. wiele się na świecie zmieniło. Udało się zlikwidować nawet linię kolejową z Tarnowskich Gór do Pyrzowic. Ale jestem optymistą i rozbudowę metropolii o pokoik dla Tarnowskich Góry popieram. Umiarkowanie, bo będą raczej beniaminkiem w rodzinie miast. Beniaminka nie zawsze kocha starsze, większe i silniejsze rodzeństwo. Może go nawet sprzedać lub wykorzystać jako zakładnika. Czasy, gdy się to przytrafiło dwóm synom patriarchy Jakuba, są oczywiście odległe tak, jak niewola egipska, w jaką potem wszyscy jego potomni popadli, tracąc swoją samorządność.

Koszt wejścia do metropolii to 800 tys. zł. On świadczy o skali przedsięwzięcia, za którym optują miejskie władze i mają demokratyczny mandat na jego realizację. Ktoś pyta o cenę wyjścia? Nie będzie to raczej siedem plag egipskich dla metropolii, ale przyszłości nie da się zlustrować, więc należy uważać, że tytuł felietonu też jest sporą przesadą.

Mieczysław Filak