360 tys. zł przeznaczyła Rada Miejska w Tarnowskich Górach dla parafii pw. św. Marcina w Starych Tarnowicach. Pieniądze zostaną wydane na naprawę 125 metrów muru przy zabytkowym kościele św. Marcina.
– Mur jest w takim stanie, że można z niego rękami kamienie wyjmować – powiedział Piotr Skrabaczewski, wiceburmistrz Tarnowskich Gór. – Koszt robót to 450 tys. zł. Wnioskodawca ma pieniądze na wkład własny. Dotacja to 360 tys. zł – dodał.
Nim radni miejscy zagłosowali nad przekazaniem dotacji, zachęcał ich do tego Feliks Kowalski, radny ze Starych Tarnowic.
– Mur jest w takim stanie, że można z niego rękami kamienie wyjmować – powiedział Piotr Skrabaczewski, wiceburmistrz Tarnowskich Gór. Fot. Jarosław Mysliwski
– Parafia ma dwa kościoły, dwa cmentarze i dosyć duże probostwo. Długość wszystkich murów to 1200 metrów. Ten przy chodniku jest w tak złym stanie, że kamienie same z niego wypadają, to jest niebezpieczne dla przechodniów – powiedział radny Kowalski.
Kościół św. Marcina jest najstarszym zabytkiem Tarnowskich Gór i jednym z najstarszych zabytków sakralnych na Górnym Śląsku. Z książki "Starotarnowicka parafia św. Marcina" autorstwa ks. dr. Herberta Jeziorskiego, wynika, że zbudowano go jeszcze przed powstaniem w 1415 roku parafii. Należy do niezwykle rzadkich przed połową XVIII wieku na Górnym Śląsku murowanych świątyń wiejskich.
W 1400 roku dobudowano wieżę. Ponieważ nad prezbiterium widnieje napis "Ecclesia haec aedificata ante 1400" (kościół ten zbudowano przed 1400), można domniemywać, że budowę świątyni rozpoczęto przed 1400 rokiem, a ukończono w 1400. Drewniana więźba dachu była kryta gontem. Od strony północnej przylegała niewielka zakrystia i parterowa kruchta. Wysoki dach nawy i prezbiterium, hełm wieży oraz przypory nadawały budowli gotycką smukłość. Wiadomo, że w kościele były dwa nieduże dzwony, które potem uległy zniszczeniu.
Kościół św. Marcina w Starych Tarnowicach. W 1707 r. powiększono prezbiterium. Dobudowano też dwie kaplice. Pierwsza, usytuowana po stronie północnej, została poświęcona św. Annie i św. Wacławowi. Fot. Jarosław Myśliwski
W 1707 r. powiększono prezbiterium. Dobudowano też dwie kaplice. Pierwsza, usytuowana po stronie północnej, została poświęcona św. Annie i św. Wacławowi. O wyborze patronów zdecydowali najprawdopodobniej fundatorzy — Anna i Wacław Ohmowie. Pod kaplicą znajduje się krypta grobowa właścicieli Starych Tarnowic i członków ich rodzin. Druga kaplica, przylegająca do kościoła od strony północnej, została poświęcona św. Janowi Nepomucenowi (1728). Wnętrze, pokryte późnobarokową polichromią, przedstawia sceny z życia patrona.
Wieżę kościoła zwieńczono kopułą, a drewniany strop zastąpiono ceglanym sklepieniem, zdobionym polichromiami. "Freski (malowidła) na sklepieniu startym kościele przedstawiają wydarzenia z historii zakonu Cystersów i są arcydziełem sztuki malarskiej, swego czasu najpiękniejszemi z pośród wszystkich fresek, jakie w kościołach aż po Kraków spotykano" — napisał Jan Nowak w "Kronice miasta i powiatu Tarnowskie Góry".