Tarnogórskie bractwo powstało, podobnie jak inne konfraternie tego typu, by uczyć obywateli używania broni palnej, a jego członkowie stanowili trzon oddziałów porządkowych powoływanych dla ochrony tarnogórzan i ich dobytku. Od tej strony dali się poznać m.in. podczas niepokojów w czasie Wiosny Ludów.
Jednak z biegiem lat paramilitarne znaczenie bractwa malało, za to członkowie promowali patriotyzm i sporty strzeleckie, organizując przy tym różnego rodzaju imprezy. Odbywały się w różnych miejscach Tarnowskich Gór, ale na przełomie XVIII i XIX wieku na przedmieściu nazywanym Blaszyną zaczęto tworzyć kompleks strzelecki.
W latach 1804-1809 wybudowano budynek siedziby bractwa ze strzelnicą, a zaprojektował go budowniczy maszyn parowych August Friedrich Holzhausen. Potem powstały kręgielnia, sala bilardowa i bufet. Posadzono drzewa w ogrodzie brackim, który z czasem stał się parkiem. W 1878 r. wybudowano drewnianą altanę z kolumnadą, kilka lat później podium dla orkiestry nakryto czterospadowym dachem.
W 1904 r. oddano do użytku nowoczesną halę strzelecką, wzorowaną na strzelnicy z Hofu w północnej Bawarii. Rok później w tarnogórskiej hali zorganizowano 55. zawody Górnośląskiego Związku Strzeleckiego, co świadczy o randze obiektu. Jest to jedyna budowla kompleksu strzeleckiego, która zachowała się do naszych czasów.
Cały park był otoczony parkanem z bramą wejściową od strony ul. Strzeleckiej.