Jeden z placów w centrum Tarnowskich Gór miał zyskać bardziej reprezentacyjny charakter. Niestety, plany magistratu spaliły na panewce.
W 2005 r. Urząd Miejski w Tarnowskich Górach pochwalił się planami rewitalizacji placu Żwirki i Wigury. W miejsce parkingu miał tam powstać rekreacyjny skwer. Według koncepcji Tomasza Trzcionkowskiego, architekta z Urzędu Miejskiego w Tarnowskich Górach, środek placu miała zdobić fontanna z pomnikiem gwarka.
Zbliżony kształtem do trójkąta plac leży w obszarze objętym opieką konserwatorską. Początkowo handlowano tutaj bydłem i stąd najstarsza nazwa Ochsenring czyli Rynek Wołowy. W połowie XIX wieku ustawiono tutaj pomnik Karla Steina, polityka, reformatora, który w okresie napoleońskim doprowadził do odbudowy potęgi państwa pruskiego. Nazwę placu zmieniono na Neuring, czyli Nowy Rynek. Tutaj, na rogu z obecną ul. Piastowską, wzniesiono w 1883 r. reprezentacyjny gmach poczty, który choć przebudowany, ale zachował się do naszych czasów. Po przeciwnej stronie placu znajduje się budynek dawnego hotelu "Prinz Regent" z dużą salą widowiskową, gdzie po przebudowie urządzono kino "Europa", a obecnie jest tam chińskie centrum handlowe.
Po przejęciu tej części Górnego Śląska przez Polskę pomnik Steina został usunięty. Starsi tarnogórzanie i mieszkańcy okolicznych miejscowości pamiętają pewnie jeszcze czasy, gdy plac, już wtedy Żwirki i Wigury, pełnił rolę dworca Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego i Państwowej Komunikacji Samochodowej. Tak, było do lat 70., gdy wybudowano dworzec pomiędzy ulicami Częstochowską i Pokoju. Potem większą część placu zaczęto wykorzystywać jako parking, na pozostałej powstał trawnik i tak jest do tej pory.
Według koncepcji Tomasza Trzcionkowskiego niezmieniony miał pozostać układ ulic, chodników, samego placu. Nie zakładano także wycinki drzew, wówczas rosło tu na obrzeżu 7 lip, dzisiaj 5. Zniknąłby natomiast parking wraz z ogrodzeniem i budką parkingowego oraz istniejący jeszcze kilkanaście lat temu kiosk, gdzie dorabiano klucze.
Sam plac miał zostać wybrukowany kostką granitową w 2 kolorach. W środkowej części autor założył podniesienie nawierzchni o ok. 50 - 60 cm w stosunku do ulicy. W 4 miejscach z podniesienia na ulicę prowadziłyby schody. Poza tym na placu znalazłoby się miejsce dla ławek oraz 5 stylowych latarni. W centrum zaplanowano fontannę z pomnikiem gwarka na środku. Trzeba pamiętać, że w mieście nie było wtedy figur gwarka, poza tą na elewacji ratusza.
– Trud tarnogórskich górników nie został nigdy uhonorowany pomnikiem. Wprawdzie na elewacji ratusza jest już gwarek, lecz ceglany masyw go przytłacza i mało kto jest w stanie zauważyć rzeźbę. Gwarek jest łatwo identyfikowany z historią i charakterem miasta. Pod taki pomnik można przyprowadzać wycieczki szkolne i oficjalnych gości, przyjemnie jest się też na jego tle fotografować. Pomnik założycieli miasta lub osoby powszechne znanej (np. Piłsudskiego, Jana Pawła II), lecz niezwiązanej z miastem, powoduje awanturę polityczną. Gwarek jest politycznie obojętny – powiedział w 2005 r. Tomasz Trzcionkowski, przekonany, że bezimienny, dawny górnik pogodzi wszystkich. – Proponuję umieszczenie napisu: "Pamięci górników kruszcowych, którzy zbudowali miasto i przez cztery wieki stanowili o jego wielkości".
Pierwszą figurę gwarka ustawiono w Tarnowskich Górach osiem lat później, ale u zbiegu ulic Krakowskiej i Tylnej. Jedna z kolejnych stanęła na Kaczyńcu, gdzie wybudowano rondo. Natomiast na panewce spaliły plany Tomasza Trzcionkowskiego. Nie ma już kiosku, gdzie dorabiano klucze. Dawną przyczepę campingową zamieniono na budkę dla parkingowego. Ale dalej plac swym wyglądam bardziej pasuje do przedmieść niż historycznego centrum miasta, które próbuje się chlubić tym, że jego nazwa widnieje na Liście światowego dziedzictwa UNESCO.
[ZT]30672[/ZT]
0
0
0
0
0
0
