Wracamy do tematu historii szkolnictwa w Tarnowskich Górach.
Artykuł archiwalny opublikowany w Gwarku w październiku 2005 r.
Przełomowe znaczenie w historii oświaty w Tarnowskich Górach miało otwarcie szkoły przez jezuitów.
Jezuitów sprowadził katolicki proboszcz – mieli nawracać luteran. Po pierwszych nieudanych próbach w 1675 roku przybyli do Tarnowskich Gór dwaj jezuici z Opola.
Początkowo zamieszkali w prywatnym domu jednego z tarnogórzan, a w 1713 r. otrzymali własny dom przy ul. Zamkowej, w którym utworzyli niższe, czteroklasowe gimnazjum.
Jak napisała Maria Sikorska w historii Tarnowskich Gór, szkoła przyciągała uczniów wysokim poziomem. Pobierali tutaj nauki synowie śląskiej szlachty, z rodzin Larischów czy Gaschinów, a także szlachty małopolskiej. Renoma jezuickiej szkoły spowodowała, że posyłali do niej dzieci także protestanci.
Niestety szkoła przetrwała tylko 52 lata, do października 1765 r. Za Fryderyka II Wielkiego opodatkowano zakony w państwie pruskim, co mogło spowodować kłopoty finansowe tarnogórskich jezuitów. Poza tym w mieście trwała rywalizacja między katolikami a ewangelikami.
Zakonnicy opuścili miasto, które przejęło na własność pojezuicki budynek. Potem przeszedł w ręce prywatne i został wyburzony w 1956 r.
Na zdjęciu szkoła jezuicka przy ul. Zamkowej. Budynek wyburzono w 1956 r.
0
0
0
0
0
0
