Kobieta w koronie z wstążkami zaplecionymi w warkocze. Wiecie, gdzie jest?

Główne wejście do tarnogórskiego ratusza prowadzi pod trzema arkadami wspartymi na dwóch charakterystycznych, solidnych kolumnach z korynckimi kapitelami. Mniej widoczna, ale od zawsze obecna jest głowa kobiety w koronie, z wstążkami zaplecionymi w warkocze.

Artykuł Anny Spuch, opublikowany w Gwarku z 21 kwietnia 2009 r., w ramach projektu „Żywa historia Tarnowskich Gór” prowadzonego w Zespole Szkół Budowlano-Architektonicznych w Tarnowskich Górach

Głowę kobiety w koronie, z wstążkami zaplecionymi w warkocze można dostrzec w miejscu zwornika łuku środkowej arkady na ratuszu w Tarnowskich Górach.

Nie jest to jednak oblicze jakiejś monarchini, o których w historii Tarnowskich Gór mało.

Niezwykła jest też ta korona, bo to tzw. corona muralis – symboliczne wyobrażenie  miasta. W starożytnym Rzymie okresu republiki, zrobiona ze złota w kształcie murów obronnych, dostawała się temu z żołnierzy, który jako pierwszy wdarł się na mury obleganego miasta. Wpierw mógł ją otrzymać każdy, później przyznawano ją tylko dowódcom.

Corona muralis weszła do heraldyki jako zwieńczenie tarczy miejskiego herbu. Im większe było miasto, tym więcej baszt na koronie.

W kulturze starożytnej Grecji taką koronę nosiło bóstwo opiekuńcze miast. Zazwyczaj bogini Tyche, zwana później w Rzymie – Fortuną. Opiekunką Rzymu była jednak Kybele, której kult z Frygii poprzez Grecję przywędrował do Rzymu w  205 roku p.n.e.

Czytaj też:

Tarnowskie Góry. Taki widok to już historia. Tu było Tarmilo

Trudno jednak przypuszczać, by to Tyche lub Kybele obrali za patronkę miasta budowniczy ratusza.

W Tarnowskich Górach, z kilkoma wiekami górniczych tradycji, opiekunki „miasta gwarków” należałoby upatrywać raczej w św. Barbarze. Jej atrybutami zaś były czasem kielich, czasem miecz, ale prawie zawsze przedstawiana była w koronie.

W miastach i regionach o podobnych górniczych tradycjach otaczana była szczególnym kultem, który przetrwał do dziś.

[ZT]40446[/ZT]