Tarnowskie Góry. Fabryka w samym centrum miasta

Nazywana początkowo mydlarnią, fabryka Josepha Lukaschika rozwinęła się w duże przedsiębiorstwo. W szczytowym okresie zatrudniała około 50 pracowników. W Tarnowskich Górach i nie tylko znane były takie jej wyroby jak: mydła rdzenne “Lukas”, proszek mydlany i mydło “Młotek i Perlik”, proszek mydlany “Polonia”. Funkcjonująca w centrum miasta fabryka istniała prawie 100 lat.

Artykuł archiwalny Jarosława Myśliwskiego opublikowany w Gwarku w sierpniu 2007 r.

Joseph Lukaschik był jednym z wpływowych tarnogórzan. Urodził się w 1825 r. Do świadomości historycznej mieszkańców naszego miasta przeszedł jako założyciel i długoletni właściciel miejscowej wytwórni mydła istniejącej od 1845 r.

– Początkowo mieściła się ona w obecnym budynku przy ul. Zamkowej 1. W sąsiedztwie znajduje się dawna siedziba szkoły ewangelickiej założonej w 1754 r. Kiedy placówka przeniosła się do nowego gmachu przy dzisiejszej ul. Jana Bondkowskiego 2 (dziś Cech Rzemiosł Różnych i Przedsiębiorców), w 1854 r. firma Lukaschika zajęła sąsiedni budynek przy obecnej ul. Gliwickiej 2, gdzie teraz ma swa siedzibę Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej – opowiada dr Krzysztof Gwóźdź z Muzeum w Tarnowskich Górach.

Założony przez Josepha Lukaschika zakład przetrwał prawie sto lat i do końca istnienia firma należała do rodziny Lukaschików, a jej kolejnymi właścicielami byli syn założyciela Karl, a następnie wnuk Hans.

Jak mówi dr Gwóźdź, Joseph Lukaschik był długoletnim członkiem miejscowego magistratu i osobą powszechnie szanowaną. Jeszcze za jego życia nadano jednej z tarnogórskich ulic jego imię - Lukaschikstrasse, a od 1924 r. ul. Lukaschika (Łukasika). Nazwa ta przetrwała do 1934 r., kiedy to otrzymała nowego patrona, tj. Wincentego Styczyńskiego i tak nazywa się po dziś dzień.

Joseph, podobnie jak jego syn Karl, należał do Bractwa Strzeleckiego w Tarnowskich Górach. Pierwszy z nich został członkiem organizacji w roku 1848 r., a drugi na przełomie wieków - XIX i XX.

- Joseph w 1881 r. zdobył najważniejszy tytuł bracki, wygrywając w strzelaniu królewskim. Od 1885 r. stał na czele organizacji sprawując funkcję mistrza strzeleckiego (Schützenmeister), a nieco później nadano mu tytuł Honorowego Członka i Prezesa towarzystwa. Zmarł w Tarnowskich Górach 11 stycznia 1907 r. w wieku 82 lat – opowiada dr Gwóźdź, który napisał pracę doktorską na temat historii Bractwa Strzeleckiego w Tarnowskich Górach.

- Niecały rok przed śmiercią Lukaschik, w dniu 21 marca 1906 r., przekazał w testamencie zapis na rzecz bractwa w wysokości 500 marek. Tuż po jego zgonie bracia kurkowi zadecydowali na wspólnym posiedzeniu z 16 marca 1907 r., że odsetki od tej kwoty będą corocznie przeznaczane na nagrodę w turnieju poświęconym pamięci Lukaschika - dodaje.

Po raz pierwszy omawiana impreza odbywała się w niedzielę 28 kwietnia 1907 r., a zwyczaj jej organizowania przetrwał aż do wybuchu II wojny światowej.

W tarnogórskim Muzeum zachowała się nagroda główna z drugiej edycji strzelania zorganizowanego 7 marca 1908 r. Zwycięzca otrzymał wówczas srebrną gwiazdę, pozłacaną, zdobioną na brzegach ornamentem perełkowym. Pośrodku umieszczono okrągły medalionu z profilem panującego w latach 1888–1918 cesarza Wilhelma II i z napisem w otoku: WILHELM II DEUTSCHER KAISER. Na rewersie wygrawerowano natomiast datę i nazwę turnieju, w którym opisywany obiekt stanowił trofeum dla jego zwycięzcy: Sena-tor/Lukaschik/ Legat/Tarnowitz/7.03.08.

Czytaj też:

Przez dziury w drodze niszczeje zabytkowa kapliczka

Zderzenie dwóch aut na DK 11. Droga jest już przejezdna

Tarnowskie Góry. Jubileusze 11 par małżeńskich [FOTO]

[ZT]48002[/ZT]