Spłonęła kaplica. Dziedzic w jej miejsce postawił kościółek

Już w XVII wieku istniała w Ożarowicach modrzewiowa kaplica dworska, która zgorzała w bliżej nieznanych okolicznościach. W 1781 roku ówczesny dziedzic Felicjan Bontani zbudował w jej miejsce murowany kościółek poświęcony św. Barbarze. Właśnie ta nieduża świątynia, powstała na sztucznie usypanym pagórku, stała się pierwszym kościołem parafii ożarowickiej, erygowanej 16 czerwca 1958 roku przez biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego.

Artykuł archiwalny Krzysztofa Garczarczyka, opublikowany w Gwarku we wrześniu 2008 r.

Pierwszym proboszczem w Ożarowicach został ks. Edmund Nabrdalik. Decyzja o ustanowieniu parafii stanowiła zwieńczenie wieloletnich starań mieszkańców Ożarowic, zapoczątkowanych już w połowie XIX wieku. Wcześniej, najpewniej od zarania swojego istnienia, wieś należała do parafii św. Jakuba Apostoła w Sączowie, powstałej już w 1224 roku.

Gdy u progu lat 50. XIX stulecia stary sączowski kościół parafialny podupadł i groził zawaleniem, nabożeństwa przeniesiono do murowanej kaplicy w Ożarowicach, gdzie odprawiano je w latach 1850-1854. Ożarowiczanie już wówczas chcieli, aby parafię na stałe przenieść z Sączowa do ich miejscowości.

Na miejsce budowy nowego kościoła parafialnego wybrali wzniesienie w południowo–wschodniej części wsi. Z tych planów nic jednak nie wyszło i nowa świątynia parafialna, tak jak jej poprzedniczki, stanęła na sączowskim wzgórzu kościelnym.

Ponawiane w XIX i pierwszej połowie XX wieku próby utworzenia w Ożarowicach samodzielnej parafii nie przyniosły efektu. Gdy w 1958 roku została ona wreszcie erygowana, dość szybko okazało się, że XVIII-wieczny kościółek św. Barbary jest za ciasny, jak na potrzeby szybko rozwijającej się miejscowości. Jednak warunki polityczne nie sprzyjały wówczas budownictwu sakralnemu. W latach 70. udało się jedynie rozbudować zakrystię.

Anonimowy darczyńca

Wiosną 1984 roku z powodu problemów zdrowotnych ks. Nabrdalika, pracę duszpasterską w Ożarowicach tymczasowo, w ramach zastępstwa, objął ks. Jan Zrałek. W następnym roku parafia otrzymała nowego proboszcza, którym został ks. Jan Gomułka. Jego uroczyste wprowadzenie do kościoła św. Barbary, zwane instalacją, odbyło się 20 października.

Ks. Gomułka zainicjował budowę nowego, większego kościoła parafialnego wraz z zapleczem katechetycznym. Plac pod budowę i krzyż poświęcił 29 kwietnia 1990 ks. biskup Stanisław Nowak, ordynariusz diecezji częstochowskiej.

Autorem projektu kościoła był inż. Antoni Czernow z Tychów. Do kopania fundamentów przystąpiono 14 maja 1991 roku, a w stanie surowym oddano obiekt do użytku już w następnym roku. Budowę finansowano z ofiar parafian i prywatnego darczyńcy, który pragnął zachować anonimowość. Kamień węgielny poświęcił w Częstochowie papież Jan Paweł II 15 sierpnia 1991 roku.

Wznosząc nowy kościół nie zapomniano także o remoncie kaplicy św. Barbary, który zakończono w sierpniu 1991 roku. Pierwszą mszą świętą sprawowaną w nowo wybudowanej świątyni św. Krzyża była Pasterka w 1992 roku, z udziałem ks. biskupa  Adama Śmigielskiego.

Uroczysta konsekracja kościoła, dokonana przez biskupa ordynariusza sosnowieckiego, odbyła się 25 października 1998 roku.

Przez długie lata istnienia parafii św. Barbary nie było w niej powołań kapłańskich ani zakonnych. Pierwszym kapłanem w dziejach parafii został ks. Grzegorz Morawiec, który 3 czerwca 2001 roku w ożarowickim kościele św. Krzyża odprawił prymicyjną mszę świętą.  W 1994 roku do Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej w Katowicach wstąpiła Sylwia Frączek.

Czytaj też:

Tarnowskie Góry. Upamiętnili tarnogórzan, ofiary Holokaustu [ZDJĘCIA, FILM ]

Remiza na mokradłach

[ZT]43719[/ZT]